Hej wszystkim !
Wpadam tylko na moment, bo musze się uczyć :/
Zapraszam na naszego nowego bloga : http://gracjamisiamycha.blogspot.com/
Może kogoś zainteresuje :)
Już niedługo nowy rozdział :) Kto czeka ? x
niedziela, 20 października 2013
wtorek, 15 października 2013
Number twenty eight :)
Lot trwał kilka godzin. Gdy dotarłem do hotelu, wziąłem klucze i poszłem spać . Jutro zamierzam znajeźdź tą Tiffany i wszystko wyjaśnić.
Rano szybko się ubrałem i zjechałem windą na dół. Udałem się do recepcji.
- Przepraszam? - podeszłem do rudowłosej kobiety za biurkiem .
- Dzień dobry, w czym mogę pomóc ? - spojrzała na mnie .
- Szukam Tiffany Dolmes. Podobno pracuje tutaj .
- Tak , pani Dolmes pracuje tu jako kelnerka. - odpowiedziała.
- Gdzie mogę ją znaleźć ?- zapytałem .
- Restauracja jest niedaleko , niech pan zejdzie po schodach i skieruje się na prawo. Powinien pan trafić . - powiedziała i wróciła do swojej pracy.
- Dziękuję , do widzenia. - pożegnałem kobietę i odeszłem.
Skierowałem się tam, gdzie wskazała kobieta. Wszedłem do restauracji, a raczej do baru i poczułem mocny zapach alkoholu pomieszanego z tytoniem .
Podszedłem do lady .
- Co dla pana ? - zapytała mnie niewysoka brunetka z dużą ilością makijażu .
-Szukam Tiffany Dolmes. - powiedziałem .
Dziewczyna uśmiechnęła się lekko .
- Tiffany ktoś do ciebie ! - zawołała.
Po chwili z zaplecza wyszła blondynka . Gdy mnie zobaczyła przystanęła i patrzała przerażona .
- Tiffany Dolmes ? Możemy porozmawiać ? - zapytałem starając się powstrzymać gniew.
- Dobrze. - powiedziała i ze spuszczoną głową ruszyła w kierunku jednego ze stolików.
- Dobrze... Chyba należą mi się jakieś wyjaśnienia. - powiedziałem spoglądając na nią .
Westchnęła.
- To Perrie ... - wykrztusiła .
- Perrie ?! - krzyknąłem zdziwiony .
- Zapłaciła mi ... Ja ... potrzebowałam pieniędzy ... Ja nie chciałam psuć twojego związku z Amy ... Przepraszam ... Ten chłopak na zdjęciu to mój kolega... Był po prostu podobny... Przepraszam.
Dalej nie słuchałem tej dziewczyny. Musiałem jak najszybciej wrócić do Londynu. Do Amy.
Nie wierzę, że Perrie to zrobiła.
Wbiegłem do pokoju szybko pakując rzeczy. Zakluczyłem drzwi do hotelowego pokoju i wyciągnąłem komórkę.
- Perrie ? Masz czas jutro ? Musimy się spotkać. Okej. - powiedziałem i rozłączyłem się.
Oddałem klucze do recepcji i sprawdziłem, o której godzinie są loty do Londynu. Najbliższy lot był za niecałą godzinę. Wsiadłem do taksówki, która właśnie podjechała. W ciągu dwudziestu minut dotarłem na lotnisko.
Gdy samolot ruszył zacząłem zastanawiać się co powiem Amy. W ogóle jak Perrie mogła zrobić coś takiego ? Suka !
*oczami Amy*
Nie... To niemożliwe... To nie może być prawda !
WSZYSTKO SIĘ SYPIE.
Siedziałam skulona w łazience patrząc na test ciążowy. Tak . Jestem w ciąży. Z NIM.
A on... Pewnie siedzi u jakiejś dziwki. Nie dzwonił już od tygodnia. Może to i dobrze. Wiem, że nie kochał mnie naprawdę.
- Amy ? Wszystko dobrze ? - zza drzwi usłyszałam głos Ollego.
- Tak tak, już wychodzę. - powiedziałam pośpiesznie wycierając łzy.
Nie wiedziałam co teraz zrobię. Nie chcę tego dziecka.
- Amy, ja wiem, że ci trudno, ale zrozum... Musisz zapomnieć. - powiedział Oliver gdy weszłam do pokoju.
- Olly zostaw mnie samą. - odpowiedziałam i położyłam się na łóżku.
Mój brat westchnął, pocałował moją głowę i wyszedł.
Na prawdę nie wiedziałam co mam robić...
_______________________________________________________
Witam serdecznie po OGROMNIE DŁUGIEJ przerwie. Bardzo was przepraszam, teraz rozdziały będą pojawiać się regularnie, jeżeli będę widziała komentarze :) DUŻO KOMENTARZY ; )
Mam nadzieję, że nie straciłam czytelników :(
Jeżeli macie jakiekolwiek pytania to zapraszam na aska : http://ask.fm/Paseek
Pozdrawiam :) x
Rano szybko się ubrałem i zjechałem windą na dół. Udałem się do recepcji.
- Przepraszam? - podeszłem do rudowłosej kobiety za biurkiem .
- Dzień dobry, w czym mogę pomóc ? - spojrzała na mnie .
- Szukam Tiffany Dolmes. Podobno pracuje tutaj .
- Tak , pani Dolmes pracuje tu jako kelnerka. - odpowiedziała.
- Gdzie mogę ją znaleźć ?- zapytałem .
- Restauracja jest niedaleko , niech pan zejdzie po schodach i skieruje się na prawo. Powinien pan trafić . - powiedziała i wróciła do swojej pracy.
- Dziękuję , do widzenia. - pożegnałem kobietę i odeszłem.
Skierowałem się tam, gdzie wskazała kobieta. Wszedłem do restauracji, a raczej do baru i poczułem mocny zapach alkoholu pomieszanego z tytoniem .
Podszedłem do lady .
- Co dla pana ? - zapytała mnie niewysoka brunetka z dużą ilością makijażu .
-Szukam Tiffany Dolmes. - powiedziałem .
Dziewczyna uśmiechnęła się lekko .
- Tiffany ktoś do ciebie ! - zawołała.
Po chwili z zaplecza wyszła blondynka . Gdy mnie zobaczyła przystanęła i patrzała przerażona .
- Tiffany Dolmes ? Możemy porozmawiać ? - zapytałem starając się powstrzymać gniew.
- Dobrze. - powiedziała i ze spuszczoną głową ruszyła w kierunku jednego ze stolików.
- Dobrze... Chyba należą mi się jakieś wyjaśnienia. - powiedziałem spoglądając na nią .
Westchnęła.
- To Perrie ... - wykrztusiła .
- Perrie ?! - krzyknąłem zdziwiony .
- Zapłaciła mi ... Ja ... potrzebowałam pieniędzy ... Ja nie chciałam psuć twojego związku z Amy ... Przepraszam ... Ten chłopak na zdjęciu to mój kolega... Był po prostu podobny... Przepraszam.
Dalej nie słuchałem tej dziewczyny. Musiałem jak najszybciej wrócić do Londynu. Do Amy.
Nie wierzę, że Perrie to zrobiła.
Wbiegłem do pokoju szybko pakując rzeczy. Zakluczyłem drzwi do hotelowego pokoju i wyciągnąłem komórkę.
- Perrie ? Masz czas jutro ? Musimy się spotkać. Okej. - powiedziałem i rozłączyłem się.
Oddałem klucze do recepcji i sprawdziłem, o której godzinie są loty do Londynu. Najbliższy lot był za niecałą godzinę. Wsiadłem do taksówki, która właśnie podjechała. W ciągu dwudziestu minut dotarłem na lotnisko.
Gdy samolot ruszył zacząłem zastanawiać się co powiem Amy. W ogóle jak Perrie mogła zrobić coś takiego ? Suka !
*oczami Amy*
Nie... To niemożliwe... To nie może być prawda !WSZYSTKO SIĘ SYPIE.
Siedziałam skulona w łazience patrząc na test ciążowy. Tak . Jestem w ciąży. Z NIM.
A on... Pewnie siedzi u jakiejś dziwki. Nie dzwonił już od tygodnia. Może to i dobrze. Wiem, że nie kochał mnie naprawdę.
- Amy ? Wszystko dobrze ? - zza drzwi usłyszałam głos Ollego.
- Tak tak, już wychodzę. - powiedziałam pośpiesznie wycierając łzy.
Nie wiedziałam co teraz zrobię. Nie chcę tego dziecka.
- Amy, ja wiem, że ci trudno, ale zrozum... Musisz zapomnieć. - powiedział Oliver gdy weszłam do pokoju.
- Olly zostaw mnie samą. - odpowiedziałam i położyłam się na łóżku.
Mój brat westchnął, pocałował moją głowę i wyszedł.
Na prawdę nie wiedziałam co mam robić...
_______________________________________________________
Witam serdecznie po OGROMNIE DŁUGIEJ przerwie. Bardzo was przepraszam, teraz rozdziały będą pojawiać się regularnie, jeżeli będę widziała komentarze :) DUŻO KOMENTARZY ; )
Mam nadzieję, że nie straciłam czytelników :(
Jeżeli macie jakiekolwiek pytania to zapraszam na aska : http://ask.fm/Paseek
Pozdrawiam :) x
poniedziałek, 14 października 2013
OGROMNE PRZEPRASZAM !
BARDZO BARDZO BARDZOO PRZEPRASZAM !
Nie miałam czasu, ani weny ;cc
Obiecuję, że już niedługo pojawi się nowy rozdział.
Postaram się, żeby rozdziały były dłuższe.
Jeżeli macie jakieś pytania do mnie jeśli chodzi o następny rozdział, dalsze losy, nowi bohaterzy i inne, zapraszam na mojego ASKA: http://ask.fm/Paseek
Może macie jakieś swoje propozycje jesli chodzi o bohaterów. Piszcie, na pewno je wykorzystam :)
Nie miałam czasu, ani weny ;cc
Obiecuję, że już niedługo pojawi się nowy rozdział.
Postaram się, żeby rozdziały były dłuższe.
Jeżeli macie jakieś pytania do mnie jeśli chodzi o następny rozdział, dalsze losy, nowi bohaterzy i inne, zapraszam na mojego ASKA: http://ask.fm/Paseek
Może macie jakieś swoje propozycje jesli chodzi o bohaterów. Piszcie, na pewno je wykorzystam :)
Subskrybuj:
Posty (Atom)